Αφιέρωμα Εκτύπωση

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥΣ  ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΔΗΜΟΥΣ ΑΝΔΡΙΩΤΕΣ.

Στα πλαίσια της αφιέρωσης των ημερολογίων μας κάθε χρόνο σε εξέχουσες προσωπικότητες του χώρου μας, εκλεκτούς Επιστήμονες, ή επαγγελματικές ομάδες που προσέφεραν στον τόπο μας και στην Εθνική οικονομία, θα ήταν παράλειψή μας εάν εφέτος δεν αφιερώναμε λίγες γραμμές στους απόδημους Ανδριώτες , στους Ναυτικούς μας αλλά και στην επιχειρηματικότητα και στην τεράστια προσφορά στον τόπο του Ανδριώτη Εφοπλιστή.

Με φτωχό λοιπόν λεξιλόγιο μπροστά στον πλούτο της προσφοράς των αφανών αυτών σκαπανέων της ΄Ανδρου, τους τιμούμε σήμερα.

Τιμούμε τους αφανείς εργάτες των Ωκεανών , που σε μεγάλους αριθμούς σε παρελθούσες εποχές και σε μικρούς αριθμούς σήμερα , προσέφεραν και προσφέρουν ύψιστες υπηρεσίες στην Ελλάδα μας και ειδικότερα στην Εθνική Οικονομία, όπου κάτω από αντίξοες συνθήκες εργάστηκαν με αυταπάρνηση και τολμούμε την έκφραση παλαιότερα με ανιδιοτέλεια, αφού με πολύ χαμηλούς μισθούς, τότε προσέφεραν σε πολύ δύσκολες εποχές για την Πατρίδα.

Μέσα σε θύελλες, καταιγίδες, με ανεπαρκή μέσα επικοινωνίας και προγνώσεις καιρού συνήθως ανύπαρκτες, σε πλοία κάποιες φορές αναξιόπλοα ,ανάλωσαν τη ζωή τους και όπως τα κεριά λιώνουν από τη φλόγα τους αλλά παραμένουν όρθια, έτσι και αυτοί παρέμειναν όρθιοι στις γέφυρες , στα μηχανοστάσια, στις κουζίνες, με θερμοκρασίες 50 βαθμών Κελσίου στον Περσικό κόλπο και σε άλλες ανείπωτες δυσκολίες ,που δεν υπάρχει χώρος να εκτεθούν.

Πολλοί από αυτούς χαθήκανε στα ναυάγια των πλοίων, στα Ερέβη των Ωκεανών για να τιμώνται ως «Aφανείς» σήμερα . Ίσως δεν είναι ορθό να λέγεται «Aφανής» ο Ανδριώτης Ναυτικός ,γιατί αυτός που χάθηκε είχε  ονοματεπώνυμο. Βέβαια στην ομώνυμη πλατεία της πόλης, υπάρχει μαρμάρινη πλάκα που αναφέρονται κάποια ονόματα, ίσως όχι όλων.

Και βέβαια πίσω από κάθε Ναυτικό μας υπάρχει  μία σύζυγος, μία μάννα,  και βέβαια τα παιδιά. Η Άξια Ανδριώτισα ήταν και είναι αυτή που στήριξε και στηρίζει την ελπίδα του ξενιτεμένου,   διατηρεί άσβεστη τη φλόγα της επιστροφής, και συμβάλλει τα μέγιστα στη διατήρηση της οικονομικής αυτοτέλειας της οικογένειας και στην περαιτέρω ανάπτυξή της.

Τέλος τα ίδια ισχύουν για τους Απόδημους  Ανδριώτες , που η προσδοκία καλύτερων συνθηκών διαβίωσης τους έστειλε στην ξενητειά. Μερικοί επιστρέφουν μόνιμα μεταφέροντας την κουλτούρα που απέκτησαν καθώς  και τις οικονομίες τους, άλλοι παραμένουν στο εξωτερικό, ποτέ και κανείς όμως δεν ξεχνά την υπέροχη πατρίδα μας, την Άνδρο.

[Το κείμενο οριστικοποιήθηκε με τη συμβολή Ανδριώτη απόμαχου Καπετάνιου, φίλου του Συλλόγου μας].